Η ιστορία του κρασιού

Η οινοποιεία γνωρίζει άνθιση από την 5η χιλιετία π.Χ., όταν πραγματώθηκε η αγροτική επανάσταση και σταθεροποιήθηκαν οι πληθυσμοί των ανθρώπων σε συγκεκριμένα μέρη που καλλιεργούνταν συστηματικά.
Κατά τα αρχαία χρόνια, ο αρχαίος Λακεδαίμονας ποιητής Αλκμάν, δεν δίστασε να εκθειάσει την περιοχή της Αλαγονίας της Μεσσηνίας (ή αλλιώς Δενθαλιάτιδα όπως ονομαζόταν τότε), για το εκλεκτό της κρασί με την πρωτοπόρα για τα δεδομένα της εποχής ονοματοδοσία με γεωγραφικό προσδιορισμό προέλευσης (δηλαδή οίνος ''Δένθις'').
Αν σκεφτούμε ενδεικτικά πως στα χρόνια της αρχαίας Ελλάδας η σημασία της πιστοποίησης της ποιότητας του κρασιού επιβεβαιώνεται με την αντίστοιχη νομοθεσία (όπως η νομοθεσία της Θάσου) που επέβαλε όρους ποιότητας αλλά και ανταγωνισμού/εξαγωγών (που απλώνονταν σε όλη τη Μεσόγειο μέχρι την Ιβηρική Χερσόνησο και τον Εύξεινο Πόντο), μπορούμε να αναλογιστούμε πως ένα τόσο μεγάλο πολιτιστικό κεφάλαιο όπως το κρασί οφείλει σήμερα να φτάνει στο ποτήρι μας αφού έχει δεχτεί κατάλληλη επεξεργασία (από την καλλιέργεια του αμπελιού και τη συγκομιδή ως την απόσταξη του μούστου και τη διάρκεια ζύμωσης) με σύγχρονα τεχνικά μέσα και συνέπεια προς τη νομοθεσία που επιβάλλεται ένας παραγωγός να τηρήσει με τη συμβολή του χημικού εργαστηρίου που έχει απευθυνθεί.